W orzecznictwie Sądu Najwyższego od lat rozbieżności wywołuje zagadnienie, czy interwencja uboczna wspólnika lub akcjonariusza po stronie pozwanej spółki w sprawie z powództwa innego wspólnika lub akcjonariusza o uchylenie bądź o stwierdzenie nieważności uchwały wspólników albo uchwały walnego zgromadzenia jest interwencją niesamoistną, czy też interwencją samoistną.

Nikt z nas chyba nie wyobraża już sobie życia bez Internetu. Dzięki niemu z łatwością ludzie mogą porozumiewać się między sobą, wyrażać opinie o otaczającej rzeczywistości, jak też prezentować swoją twórczość. Przykładem najnowszej formy cyfrowej twórczości są tzw. memy internetowe.

Ostatnimi czasy ustawodawca zmieniający lub też tworzący i uchwalający nową ustawę szumnie nazywa ją „konstytucją czegoś tam”. W marcu media obiegła informacja o pojawieniu się dwóch nowych „konstytucji”. Obserwujemy niepokojące zjawisko dewaluacji tego skądinąd szacownego aktu.

Od wielu lat w polskiej doktrynie prawa handlowego dyskusyjna jest kwestia znaczenia prawnego absolutorium w kontekście odpowiedzialności członków zarządu (oraz członków rady nadzorczej czy komisji rewizyjnej) wobec spółki. Nie jest bowiem jasne, czy udzielenie członkom zarządu absolutorium chroni te osoby przed ewentualnymi roszczeniami spółki, czy też fakt uzyskania absolutorium pozostaje bez wpływu na ich odpowiedzialność.

Jak powszechnie wiadomo Batman to superbohater. W rzeczywistości jednak jest nim zwykły człowiek, Bruce Wayne, bez super mocy. Bruce dzień spędza normalnie, a w nocy zakłada maskę, aby podjąć walkę ze złem. Na potrzeby niniejszego artykułu przyjmijmy jednak założenie, iż nasz dzisiejszy Batman działa za dnia, bez maski na twarzy, w imię wyższej idei i zgodnie z obowiązującym prawem. Co więcej, sprzeciwia się dyskryminacji, broniąc interesów określonej grupy, tak w kontakcie z władzą, jak i w codziennych potyczkach z innymi.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w wyroku z dnia 7 marca 2018 r. w sprawie E.ON Czech Holding orzekł, że międzynarodowe sprawy dotyczące ustalenia ceny wykupu akcji w procedurze squeeze out powinny być rozstrzygane według prawa wewnętrznego państwa, na którego terytorium spółka ta ma swoją siedzibę.

Lew – we współpracy z trzema innymi zwierzętami – upolował jelenia. Przy podziale zdobyczy używa jednak tak przekonywająco silnych argumentów, że de facto uniemożliwia w ten sposób konsumpcję swoim wspólnikom. Mowa tu o bajce Ignacego Krasickiego „Lew, koza, owca i krowa”. Pełni sympatii do naszego mistrza ironii, musimy przypomnieć, że pomysł zaczerpnął od Ezopa, który wykpił ten aspekt ludzkiej chciwości już w VI wieku przed naszą erą! Podobnie, juryści rzymscy nie zaakceptowali lwiej spółki (societas leonina), w której wspólnik niewyłączony ze strat, jest pozbawiony zysku.

Kwestia uiszczania opłat sądowych od apelacji oraz zażalenia w postępowaniu cywilnym już od dłuższego czasu budzi kontrowersje. Wciąż nie wiadomo co ustawodawca ma na myśli polecając uiszczenie zapłaty na konto „właściwego sądu”. Specyfika procedury wnoszenia wspomnianych środków odwoławczych jest uregulowana przepisami art. 369 § 1 oraz art. 369 § 1 w zw. art. 397 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks Postępowania Cywilnego (t.j. z dnia 8 grudnia 2017 r., Dz.U. z 2018 r. poz. 155) (dalej jako: k.p.c.), zgodnie z którymi apelację oraz zażalenie w postępowaniu cywilnym powinny zostać wniesione za pośrednictwem sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie.

Fot. mindandi/Freepik

W sejmie trwają prace legislacyjne dotyczące rządowego projektu nowej ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (druk sejmowy numer 2293). Ustawodawca słusznie uwzględnił postulaty społeczne. Projekt nowej ustawy wpisuje się także w obecne już od dłuższego czasu tendencje wyodrębnienia gospodarczego przedsiębiorstwa prowadzonego przez osobę fizyczną i zachowania ciągłości działalności przedsiębiorstwa, nawet po śmierci osoby fizycznej (np. sama instytucja zapisu windykacyjnego czy choćby pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w orzeczeniu z 2 czerwca 2017r. sygn. akt II CSK 722/16).

Ustawa o prawie autorskim reguluje sprawę zabezpieczenia autorskich praw majątkowych na różne sposoby. Warto je poznać, szczególnie, jeśli pracujemy w branży IT. Większość pracodawców branży IT ma świadomość istnienia art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „pr. aut.”). Stanowi on, że pracodawca nabywa autorskie prawa majątkowe z chwilą przyjęcia utworu stworzonego przez pracownika, w ramach wykonywania obowiązków wynikających ze stosunku pracy. Dzięki temu przepisowi pracodawcy podpisując umowę o pracę, z której wykonywaniem wiąże się tworzenie utworów, nie poświęcają dużo uwagi zabezpieczaniu autorskich praw majątkowych. Ustawa lub umowa mogą jednak w inny sposób uregulować tę kwestię, o czym nie każdy pracodawca jednak pamięta.