Odsetki od pożyczki transgranicznej będą co do zasady opodatkowane podatkiem dochodowym w państwie rezydencji pożyczkodawcy, natomiast opodatkowanie wystąpi również w państwie źródła tj. w kraju siedziby pożyczkobiorcy jednak zazwyczaj w stawce obniżonej wynikającej ze stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO). Pożyczkodawca zasadniczo zapłaci więc również podatek w kraju źródła z tym, że pożyczkobiorca będzie pełnił wtedy rolę płatnika podatku.

Niewątpliwie radosną wiadomością jest fakt, iż jakiś czas temu przedłużono terminy składania informacji o cenach transferowych (tzn. formularzy TPR-C oraz TPR-P) i oświadczenia o sporządzeniu lokalnej dokumentacji podatkowej.

Różnie określa się analizę porównawczą: „badanie porównawcze”, „studium porównywalności”, „benchmarking study / analiza benchmarkingowa” albo po prostu „benchmark”. Niegdyś była pomijana (prawdopodobnie dlatego, iż nie była obligatoryjnym elementem dokumentacji podatkowej), jednak obecnie ma niezwykle ważne znaczenie jako jeden z obowiązkowych elementów dokumentacji podatkowej cen transferowych i podstawa do potwierdzenia rynkowego poziomu cen stosowanych w analizowanej transakcji.

W czwartek 29 września na rządowym portalu podatkowym zostały opublikowane nowe, czwarte wersje formularzy TPR-C oraz TPR-P. Dotyczą one obowiązku przekazania informacji o cenach transferowych zarówno dla osób prawnych, jak i dla osób fizycznych. Bardzo istotną kwestią jest to, iż formularze obowiązują do transakcji dokumentowanych za 2021 rok, czyli w praktyce podatnicy już są zobowiązani do raportowania informacji o transakcjach z podmiotami powiązanymi na nowych formularzach, a w przypadku gdy już została przesłana informacja o cenach transferowych, należy przesłać formularz ponownie, w uaktualnionej wersji. 

Dla potrzeb ustalenia obowiązku dokumentacyjnego należy uwzględniać wartość kapitału pożyczki rozumianą jako najwyższą wartość udostępnionego kapitału pozostającego do spłaty w roku podatkowym, za który sporządzana jest dokumentacja – taki wniosek wynika z najnowszej interpretacji indywidualnej z dnia 11 lipca 2022 r.[1], potwierdzającej dominujące w ostatnim czasie stanowisko organów podatkowych dotyczące pożyczek wieloletnich i limitów odnawialnych.

Poniżej przedstawimy najważniejsze zmiany dotyczące cen transferowych, jakie wchodzą w życie od 1 stycznia 2022 r. Ich wejście w życie od początku 2022 roku oznacza, że cały rok 2021 należy dokumentować i raportować jeszcze na „starych” zasadach.

Poniżej przedstawimy najważniejsze zmiany dotyczące cen transferowych, jakie wchodzą w życie od 1 stycznia 2022 r. Ich wejście w życie od początku 2022 roku oznacza, że cały rok 2021 należy dokumentować i raportować jeszcze na „starych” zasadach.

Obowiązki dokumentacyjne w obecnym stanie prawnym wymagają sporządzenia dokumentacji TP nawet w przypadku, gdy nasz kontrahent zrobi zakupy w kraju wpisanym na listę rajów podatkowych. Podmioty zobowiązane do sporządzenia dokumentacji powinny już dziś wdrożyć procedurę podatkową mającą na celu udowodnienie dochowania procedur należytej staranności, w wyniku której obowiązek sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych zostałby w sposób znaczący ograniczony.

Wraz z końcem roku rośnie niepewność związana ze zmianami związanymi z projektem „Polski Ład”. Dodatkowo należy przy tym pamiętać o obowiązkach, jakimi obciążone są spółki przy zamknięciu roku podatkowego, i zacząć się do nich przygotowywać. W szczególności dotyczy to obowiązków związanych z dokumentacją cen transferowych.

W 2020 roku podatnicy realizujący transakcje z podmiotami powiązanymi pierwszy raz składali rozbudowany raport dotyczący tych transakcji, obejmujący informacje o rodzajach transakcji, wartościach, stosowanych przez podatników metodach kalkulacji cen. Większość podatników odebrała wprowadzenie tego nowego obowiązku jako dość uciążliwy. Na koniec czerwca 2021 r. Ministerstwo Finansów opublikowało wstępne dane statystyczne, które dają pewien obraz tego, jakie dane spłynęły od podatników do ministerstwa.