17 lipca 2023 r. minął rok, od kiedy miała zostać zaimplementowana do polskiego porządku prawnego tzw. „dyrektywa drugiej szansy” tj. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1023 w sprawie ram restrukturyzacji zapobiegawczej, umorzenia długów i zakazów prowadzenia działalności oraz w sprawie środków zwiększających skuteczność postępowań dotyczących restrukturyzacji, niewypłacalności i umorzenia długów, a także zmieniającej dyrektywę (UE) 2017/1132 (dyrektywa o restrukturyzacji i upadłości).
W ramach postępowania upadłościowego wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (tzw. upadłość konsumencka) ustawodawca przewidział wyjątek od art. 173 ustawy z dnia 28.02.2003 r. – Prawo upadłościowe, który przyznaje syndykowi kompetencje do likwidacji majątku upadłego, który stanowi masę upadłości. W myśl art. 49112 ustawy prawo upadłościowe, syndyk może pisemnie upoważnić upadłego do sprzedaży ruchomości należących do masy upadłości. Powyższe powoduje obniżenie kosztów postępowania jak i pozwala upadłemu na uzyskanie wyższej ceny sprzedaży.
Teleinformatyczny system informacji o zadłużonych, Krajowy Rejestr Zadłużonych, ma wejść w życie na początku grudnia. System jest na etapie testowania.
Niewypłacalność firmy spowodowana COVID-19 nie wiąże się już z obowiązkiem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w czasie zagrożenia epidemią i w czasie epidemii. Takie rozwiązanie, przygotowane w Ministerstwie Sprawiedliwości z myślą o przedsiębiorcach, którzy wpadają w problemy z powodu pandemii koronawirusa, znalazło się w uchwalonej przez Sejm i podpisanej przez Prezydenta RP nowej Tarczy antykryzysowej 2.0.
Sytuacja epidemiologiczna w Polsce i na świecie wpływa obecnie na większość aspektów codziennego funkcjonowania Polaków, generuje ona również duże zagrożenie dla płynności finansowej wielu z nich. Wprowadzone zmiany dotyczące upadłości konsumenckiej mogą zatem okazać się pomocne dla tych, którzy w związku z panującą pandemią utracą możliwość regulowania swoich zobowiązań.
Uchwałą składu 7 sędziów z dnia 16 grudnia 2019 r., w sprawie o sygnaturze akt III CZP 7/19 Sąd Najwyższy orzekł, że „z dniem ogłoszenia upadłości małżonka, nieprowadzącego działalności gospodarczej (art. 491[1] i nast. ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, jedn. tekst: Dz.U. z 2019 r., poz. 498 ze zm.), pozostającego w ustroju wspólności majątkowej, między małżonkami powstaje rozdzielność majątkowa, a majątek wspólny, którego podział nie jest dopuszczalny, wchodzi do masy upadłości”.
W dniu 06 września 2019r. Prezydent podpisał ustawę z dnia 30 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy Prawo upadłościowe („Ustawa”) oraz niektórych innych ustaw.
Prawo upadłościowe w aspekcie rozwiązań jakie przysługują niewypłacalnym osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (konsumentom) ulega ciągłej liberalizacji. Zmiany legislacyjne które nastąpiły z dniem 31 grudnia 2014 r. spowodowały zdecydowany wzrost liczby składanych wniosków o ogłoszenie upadłości konsumenckiej.