Nowe statystyki dotyczące procedur uprzednich porozumień cenowych (APA)

Jeszcze całkiem niedawno w kwestii zawierania z Ministerstwem Finansów porozumień w sprawie cen transferowych tematem wiodącym były uproszczone porozumienia cenowe. Aktualnie rządowy projekt ustawy o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych jest na etapie prac sejmowych, jednak wszelkie postanowienia dotyczące uproszczonych porozumień zostały z niego usunięte. Uzasadniając taką decyzję, wskazano, że podatnicy – potencjalni adresaci regulacji w zakresie uproszczonych porozumień cenowych, zgłosili wiele uwag do zaproponowanego rozwiązania. 

Faktem jest, że rządowa propozycja rozwiązań w tym zakresie była daleka od ideału (i bardzo ograniczona co do zagadnień jakie mogły być przedmiotem uproszczonej APA), jednak przynajmniej w części przypadków mogła oznaczać szybsze i zdecydowanie tańsze uzyskanie porozumienia z MF. Szczególnie interesujące było rozwiązanie, które miało umożliwić przeniesienie już złożonego wniosku w trybie podstawowym do dalszego rozpatrywania w trybie właściwym dla uproszczonego porozumienia cenowego. Niewątpliwie był to jeden z czynników, który spowodował, że na przestrzeni 2018 oraz 2019 roku liczba wniosków o zawarcie uprzedniego porozumienia cenowego zdecydowanie wzrosła. 

Wzrost zainteresowania możliwością zawarcia APA jest dostrzegalny na podstawie zaprezentowanych przez MF statystyk.

Pierwsze uprzednie porozumienie cenowe zostało zawarte w 2006 roku.

Na przestrzeni od 2006 roku do końca 2017 roku zostało złożonych 98 wniosków o zawarcie porozumień cenowych, w tym samym okresie doszło do zawarcia  łącznie 55 porozumień cenowych.

W 2018 roku wniosków złożonych było 98, w ciągu całego 2018 roku zawartych zostało 10 porozumień cenowych.

Od początku 2019 roku do 30.09.2019 roku złożono 39 wniosków, zawarto już 10 porozumień.

Znacząca jest też liczba postępowań, które są aktualnie w toku – jest to łącznie 155 postępowań, z czego zdecydowana większość – 134 dotyczy możliwości zawarcia jednostronnego porozumienia cenowego, 20 – to wnioski o zawarcie porozumienia dwustronnego i 1 wniosek o zawarcie porozumienia wielostronnego 1.

Jaka jest podstawowa korzyść z zawarcia porozumienia cenowego? Można wskazać, że kluczowe dla podatników są dwa aspekty. Po pierwsze w okresie obowiązywania decyzji w sprawie porozumienia organ podatkowy nie będzie określał (szacował – przyp. red.) zobowiązania podatkowego w trybie przewidzianym w ustawach o podatkach dochodowych – w zakresie w jakim dochód wykazany przez podatnika został ustalony zgodnie z zawartym porozumieniem. Po drugie w zakresie transakcji objętych decyzją o uprzednim porozumieniu cenowym podatnik nie ma obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji podatkowej.

Uprzednie porozumienie cenowe może zostać zawarte na okres maksymalnie 5 lat podatkowych, postępowanie w sprawie jego zawarcia powinno zostać zakończone w terminie 6 miesięcy (jednostronne) 12 miesięcy (dwustronne) lub 18 miesięcy (wielostronne), a koszt procedury może mieścić się w przedziale od 5.000 zł do 200.000 zł. Zgodnie ze wspomnianym rządowym projektem ustawy o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych uprzednie porozumienie cenowe może dotyczyć okresu od początku roku podatkowego wnioskodawcy, w którym wniosek został złożony.