Zmiany w funkcjonowaniu magazynów konsygnacyjnych – magazyn call-off stock na terytorium kraju od 1 stycznia 2020 roku

Do 31 grudnia 2019 r. wszystkie państwa członkowskie UE są zobowiązane zaimplementować do swoich porządków prawnych przepisy Dyrektywy 2018/1910 z 4 grudnia 2018 r.¹ , która zmienia dyrektywę 2006/112/WE² w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej, dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi. Jedną ze zmian wprowadzanych do unijnego systemu tego podatku jest procedura dotycząca magazynów typu call-off stock. Rozwiązanie to ma uprościć i ujednolicić stosowanie zasad korzystania z tego typu magazynów w handlu transgranicznym na obszarze całej Unii Europejskiej. Obecnie na etapie uzgodnień jest projekt ustawy z 7 października 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Kodeks karny skarbowy³ , wdrażający przepisy Dyrektywy 2018/1910. Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie proponowanych przez ustawodawcę zmian oraz wskazanie istotnych różnic w stosunku do funkcjonującej na gruncie ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług⁴ procedury magazynu konsygnacyjnego.

Obecnie obowiązujące przepisy dotyczące magazynu konsygnacyjnego

W dyrektywie 2006/112/WE nie było dotychczas przepisów odnoszących się bezpośrednio do problematyki magazynów konsygnacyjnych. Z tego względu państwa unijne stosowały różne zasady opodatkowania transakcji z wykorzystaniem magazynów konsygnacyjnych (call-off stock). W dokumentach unijnych zespołów roboczych zajmujących się problematyką podatku VAT, podejścia krajów członkowskich zostały zgrupowane w czterech podstawowych modelach⁵ .

Model pierwszy, stosowany między innymi w takich państwach jak Niemcy, Grecja czy Malta, nie zakłada stosowania specjalnych uproszczeń. Dostawca przemieszczając własne towary do magazynu konsygnacyjnego w innym państwie zobowiązany jest wykazać WDT w swoim państwie oraz WNT w kraju położenia magazynu. Pobranie towaru z magazynu przez nabywcę traktowane jest jak transakcja krajowa. W związku z tym dostawca zobowiązany jest wykazać dwie transakcje w kraju nabywcy, co wiąże się z obowiązkiem zarejestrowania na potrzeby VAT. Drugi model, stosowany w takich państwach jak Belgia czy Portugalia, różni się od pierwszego tym, że następująca po transakcji wewnątrzwspólnotowej (nietransakcyjnym przemieszczeniu towarów) dostawa lokalna dokonywana jest na zasadach „odwrotnego obciążenia”. Trzeci model zakłada, że transakcja wewnątrzwspólnotowa ma miejsce już w momencie dostarczenia towarów do magazynu konsygnacyjnego. W tym momencie dostawca wykazuje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a nabywca wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W tym modelu nie ma potrzeby wykazywania dostawy lokalnej. Rozwiązanie takie stosowane jest między innymi w Bułgarii, na Cyprze czy w Czechach. Czwarty model jest stosowany w 11 państwach Unii Europejskiej, między innymi we Francji, Włoszech, Austrii oraz w Polsce. Zakłada on, że do transakcji wewnątrzwspólnotowej dochodzi dopiero w momencie pobrania przez nabywcę towarów z magazynu konsygnacyjnego. Samo przemieszczenie towarów do magazynu konsygnacyjnego nie wywołuje żadnych skutków podatkowych. Jednocześnie w czterech państwach przyjęto, że niepobranie towarów z magazynu w określonym przedziale czasowym powoduje konieczność rozpoznania transakcji wewnątrzwspólnotowej.

W Polsce przepisy dotyczące magazynów konsygnacyjnych obowiązują w u.p.t.u. od 1 grudnia 2008 r. Przyjęta konstrukcja odnosi się do magazynów typu call-off stock, w których towary są składowane na zamówienie konkretnego, zindywidualizowanego nabywcy.

Istota polskiego rozwiązania polega na tym, że dostawca wprowadzający towar do magazynu konsygnacyjnego znajdującego się na terytorium Polski nie jest obowiązany rejestrować się w Polsce jako podatnik VAT ani rozliczać wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a następnie podatku od krajowej sprzedaży. Przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, do magazynu konsygnacyjnego prowadzonego przez nabywcę na terytorium Polski w celu ich dostawy oraz ich dostawę uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów u prowadzącego magazyn konsygnacyjny.

W związku z powyższym zagraniczny dostawca nie musi dokonywać rejestracji wPolsce dla celów VAT. Wykazuje wyłącznie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w swoim kraju. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w Polsce wykaże polski nabywca. Oczywiście instytucja magazynu konsygnacyjnego znajdzie także zastosowanie w sytuacji odwrotnej, w której to polski przedsiębiorca dokonuje dostawy towarów do magazynu odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Drugą istotną zaletą zastosowania procedury magazynu konsygnacyjnego jest odsunięcie w czasie daty powstania obowiązku podatkowego do momentu pobrania towarów z magazynu przez nabywcę, o ile wcześniej nie wystawiono FV⁶ . Samo bowiem przemieszczenie towarów nie powoduje powstania po stronie nabywcy obowiązku podatkowego. Polska konstrukcja magazynu konsygnacyjnego opierała się na następujących założeniach:

1) towar przesyłany jest do jednego, znanego z góry nabywcy;

2) towar znajdujący się w Polsce pozostaje własnością firmy zagranicznej;

3) koszt składowania i ryzyko utraty towaru pozostaje przy firmie zagranicznej;

4) polski nabywca pobiera towar z magazynu w miarę potrzeby;

5) własność towaru przechodzi na polskiego nabywcę z chwilą pobrania towaru z magazynu⁷ .

Możliwość zastosowania przedmiotowego uproszczenia warunkowana jest jednakże wymogami wskazanymi w art. 12a ust. 1 u.p.t.u.⁸ .

Zmiany w funkcjonowaniu magazynów konsygnacyjnych od 1 stycznia 2020 r.

Omawiany tu projekt przewiduje przede wszystkim wprowadzenie zmian w u.p.t.u., mających na celu implementację Dyrektywy Rady (UE) 2018/1910 oraz przewiduje dostosowanie przepisów u.p.t.u. do zmian wynikających z rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi⁹ . Dyrektywa 2018/1910 ma zostać wdrożona do krajowego porządku prawnego do 31 grudnia 2019 r.

Natomiast rozporządzenie wykonawcze 2018/1912 stosuje się bezpośrednio od 1 stycznia 2020 r. W związku z tym proponuje się uchylenie regulacji dotyczących magazynów konsygnacyjnych obecnie zawartych w art. 2 pkt 27c i 27d, art. 12a, art. 20a i art. 20b u.p.t.u. Jednocześnie w dziale II po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a pt. „Przemieszczenie towarów w procedurze magazynu typu call off stock na terytorium kraju” i 3b pt. „Przemieszczenie towarów w procedurze magazynu typu call off stock na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”. Warunki dotyczące możliwości zastosowania procedury magazynu call-off stock na terytorium kraju zostały poddane pewnym modyfikacjom¹⁰. Pierwszą z istotnych zmian wprowadzanych do u.p.t.u. w procedurze magazynu typu call off stock na terytorium kraju jest objęcie procedurą towarów przeznaczonych nie tylko do działalności produkcyjnej lub usługowej, ale również o przeznaczeniu handlowym.

Warunek dotyczący przeznaczenia towarów, zawarty w uchylanym art. 12a ust. 1 pkt 2 nie znalazł się w nowym art. 13a ust. 2 nowelizowanej ustawy. Przepis ten ustanawia nowe warunki, których spełnienie jest konieczne do zaistnienia procedury magazynu call-off stock. Jest to niewątpliwie dobra zmiana. Zawężenie przeznaczenia towarów wyłącznie do działalności produkcyjnej i usługowej było jedną z przeszkód w szerszym stosowaniu instytucji magazynu konsygnacyjnego. „Tymczasem jednym z podstawowych celów, dla których wykorzystywane są składy typu call-off poza działalnością produkcyjną, jest właśnie tworzenie lokalnych centrów dystrybucyjnych, w których dystrybutor (a zatem podmiot, dla którego towary są przemieszczane) ma dostęp do towarów, które dystrybuuje na lokalnym (aczkolwiek niekoniecznie wyłącznie krajowym) rynku, nie ponosząc jednocześnie kosztów i ryzyka ich przechowywania. Wprowadzenie możliwości zastosowania procedury uproszczonej jest niewątpliwie zachętą do tworzenia tego rodzaju centrów – procedura ta bowiem w znaczący sposób ogranicza obowiązki administracyjne, nie tworząc jednocześnie żadnego ryzyka dla budżetu”¹¹.

Drugą istotną zmianą jest odejście od modelu, w którym podmiotem prowadzącym magazyn call-off stock jest podatnik będący jednocześnie nabywcą towarów. Oznacza to, że od 1 stycznia 2020 r. prowadzącymi magazyny call-off stock będą mogły być podmioty trzecie, zawodowo trudniące się tego typu działalnością. Jest to ważna zmiana, bowiem obecnie nie każdy magazyn jest uznany za magazyn konsygnacyjny.

Definicja magazynu konsygnacyjnego zawarta w art. 2 ust 27d u.p.t.u. stanowi, że przez ten magazyn rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Dokonując analizy tej definicji legalnej należy stwierdzić, że magazyn konsygnacyjny wyróżnia się następującymi cechami:

– towary przemieszczone do tego magazynu są przeznaczone dla określonego nabywcy;

– towary należące do podatnika podatku od wartości dodanej są przemieszczane z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, na terytorium kraju;

– odroczenie w czasie momentu przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel – obowiązek podatkowy nie powstaje z chwilą przemieszczenia towarów do magazynu, lecz z chwilą pobrania tych towarów z magazynu.

Dopełnieniem powyższej definicji jest definicja prowadzącego magazyn konsygnacyjny, zawarta w art. 2 ust. 27d u.p.t.u. Przepis ten stanowi, że prowadzącym magazyn konsygnacyjny jest podatnik, który przechowuje w nim towary i pobiera je z magazynu. Oznacza to, że jednym z warunków uznania magazynu za magazyn konsygnacyjny jest prowadzenie go przez podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego jako podatnik VAT UE.

Warunek ten wzbudza najwięcej kontrowersji. Wynika z niego, że dla możliwości zastosowania procedury uproszczonej magazyn rozumiany jako wyodrębnione miejsce przechowywania towarów musi znajdować się w posiadaniu tegoż podatnika. Tym samym niemożliwe jest wykorzystanie magazynów osób trzecich. Podmiot, który prowadzi magazyn konsygnacyjny, musi być jednocześnie nabywcą przechowywanych w nim towarów.

Warunek ten jest istotną przeszkodą w wykorzystaniu instytucji magazynu konsygnacyjnego szczególnie przez polskich podatników dokonujących przemieszczenia towarów do magazynów konsygnacyjnych w innych krajach Unii Europejskiej. Okazuje się bowiem, że przemieszczone wewnątrzwspólnotowo towary muszą trafić do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu. W związku z powyższym oceny kryteriów koniecznych do uznania miejsca składowania towarów za magazyn konsygnacyjny należy dokonywać zawsze o oparciu o polskie przepisy u.p.t.u., a nie przepisy kraju położenia magazynu.

Takie stanowisko jest konsekwentnie podtrzymywane przez organy podatkowe.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 marca 2016 r.¹² wskazano, że: „magazyn nie może być prowadzony przez sprzedawcę lub podmiot trzeci, lecz wyłącznie przez ostatecznego nabywcę towarów. Podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny to jednocześnie nabywca towarów przechowywanych w magazynie”¹³. Projekt ustawy nie przewiduje już podobnego zastrzeżenia. Dzięki Dyrektywie 2018/1910 przepisy dotyczące magazynów call-off stock zostaną zharmonizowane na obszarze całej Unii Europejskiej. Będzie to znaczące ułatwienie zarówno dla podatników podatku od wartości dodanej dokonujących dostawy do magazynów call-off stock na terytorium kraju, jak i polskich podatników chcących korzystać z procedury magazynu typu call-off stock na terytorium innego państwa członkowskiego.

Kolejnym warunkiem, który został wprost umieszczony w projekcie ustawy jest, aby nabywca był zarejestrowany jako podatnik VAT UE w chwili rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów. Na ten moment podatnik podatku od wartości dodanej musi również znać jego nazwę, imię i nazwisko oraz numer NIP poprzedzony kodem PL¹⁴.

Warunek zidentyfikowania konkretnego nabywcy został połączony z obowiązkami ewidencyjnymi dostawcy. Każde przemieszczenie towarów do magazynu na terenie Polski będzie musiało zostać zarejestrowane w stosownej ewidencji¹⁵, a numer NIP polskiego nabywcy zgłoszony w informacji odpowiadającej informacji podsumowującej¹⁶. Powyższe dwa warunki będą pozwalały na większą transparentność oraz kontrolę towarów przesyłanych w ramach procedury magazynów call-off stock.

Ważna zmiana nastąpi również w momencie rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przemieszczonych do magazynu call-off stock. Obecnie kwestie te reguluje art. 20b u.p.t.u., który z dniem 1 stycznia 2020 r. zostanie uchylony. W związku z tym obowiązek podatkowy z tytułu WNT do magazynu call-off stock będzie powstawał na zasadach ogólnych, określonych w art. 20 ust. 5 u.p.t.u., a zatem z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy do nabywcy.

Pewnym modyfikacjom zostały poddane przepisy regulujące szczególne sytuacje powstania obowiązku podatkowego. Nowy art. 13d ust. 1 projektu ustawy przewiduje, że jeżeli w okresie 12 miesięcy od przybycia towarów do magazynu call-off stock przestaje być spełniony którykolwiek z warunków uprawniających do zastosowania procedury uproszczonej (o których mowa w dodanych do ustawy art. 13a ust. 2 lub art. 13c) uznaje się, że nietransakcyjne przemieszczenie towarów własnych podatnika podatku od wartości dodanej zrównane w skutkach z WNT nastąpiło z chwilą, gdy warunek ten przestał być spełniony. Artykuł 13d ust. 2 u.p.t.u. przewiduje, że w sytuacji dokonania dostawy na rzecz innego podmiotu niż nabywca lub podatnik go zastępujący, uznaje się, że warunki do zastosowania procedury magazynu call -off stock przestają być spełnione bezpośrednio przed taką czynnością. Oznacza to, że w dniu dostawy dokonanej przez podatnika podatku od wartości dodanej dla tego innego podmiotu, procedura magazynu typu call-off stock nie ma zastosowania.

Z kolei art. 13d ust. 3 stanowi, że w sytuacji przemieszczenia towarów z magazynu call-off stock położonego na terytorium RP na terytorium państwa trzeciego lub terytorium państwa członkowskiego inne niż państwo członkowskie, z którego pierwotnie przemieszczono towary, bezpośrednio przed rozpoczęciem tej wysyłki lub transportu przestają być spełnione warunki do procedury magazynu call-off stock. Przepis ten dotyczy sytuacji, w której na terytorium Polski nie dokonano dostawy dla nabywcy lub podatnika go zastępującego, a towary z polskiego magazynu zostały wysłane lub przetransportowane do państwa trzeciego lub państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, z którego pierwotnie zostały przemieszczone. Identyczny skutek nastąpi w sytuacji, gdy towary znajdujące się w magazynie ulegną zniszczeniu, utracie lub kradzieży (art. 13d ust. 4). Wówczas warunki do zastosowania procedury call-off stock przestają być spełnione w dniu, w którym towary zostały zniszczone, utracone lub skradzione, lub jeżeli określenie takiego dnia nie jest możliwe, w dniu, w którym stwierdzono ich zniszczenie lub brak.

Obecnie w sytuacji, w której towary nie zostały pobrane z magazynu przez okres 24 miesięcy, przyjmuje się fikcję prawną polegającą na uznaniu, że następnego dnia po upływie tego okresu nastąpiło pobranie towarów przez nabywcę. Powoduje to konieczność rozpoznania przez niego WNT na terytorium RP. Dostawca będzie z kolei zobowiązany do wykazania WDT w swoim kraju¹⁷. Natomiast jeśli w tym okresie nastąpi powrotne przemieszczenie towarów wprowadzonych do magazynu konsygnacyjnego, nie powstanie obowiązek podatkowy zarówno w WNT, jak i WDT¹⁸.

Projekt ustawy przewiduje skrócenie z 24 do 12 miesięcy okresu maksymalnego odroczenia powstania obowiązku podatkowego w sytuacji niepobrania towarów z magazynu przez nabywcę (art. 13e ust. 1). Jednocześnie upływ tego terminu będzie skutkował obowiązkiem wskazania przez podatnika podatku od wartości dodanej nietransakcyjnego przemieszczenia towarów na terytorium RP, a w ślad za tym obowiązkiem rejestracji. Natomiast w przypadku, w którym podatnik od wartości dodanej dokona powrotnego przemieszczenia towarów z magazynu do państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie przemieszczone, nie dojdzie do nietransakcyjnego przemieszczenia towarów na terytorium RP. Istotną zmianą w tym zakresie jest również dodatkowy warunek w postaci zarejestrowania powrotu tych towarów w ewidencji, o której mowa w art. 54a ust. 1 rozporządzenia wykonawczego 282/2011 w wersji obowiązującej od 1 stycznia 2020 r.¹⁹.

Istotną nowością jest możliwość zastąpienia pierwotnego nabywcy przez innego podatnika. Chodzi tu o taką sytuację, w której w trakcie 12 miesięcy od dnia wprowadzenia towarów do magazynu w miejsce dotychczasowego nabywcy, czyli podatnika, na rzecz którego towary zostały pierwotnie przemieszczone i na rzecz którego miała być dokonana dostawa, „wstępuje” inny podatnik, i to na jego rzecz ma być dokonana dostawa²⁰. Aby do takiego zastąpienia doszło, podatnik wstępujący na miejsce nabywcy musi być zarejestrowany jako podatnik VAT UE, a jego dane, w tym nr NIP, muszą być znane dostawcy w momencie zastąpienia.

Dodatkowo podatnik podatku od wartości dodanej musi podać w informacji podsumowującej nr VAT polskiego podatnika oraz zarejestrować zastąpienie w ewidencji towarów przemieszczanych w procedurze magazyny call-off stock. Dotychczas przepisy u.p.t.u. nie przewidywały takiej możliwości.

Projekt ustawy usystematyzował również terminy obowiązków ewidencyjnych podatników prowadzących magazyny call-off stock. Ustawodawca wprowadza jeden 14-dniowy termin na:

– zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o prowadzeniu magazynu typu call-off stock (14 dni od dnia pierwszego wprowadzenia towarów do magazynu),

– wezwanie przez naczelnika urzędu skarbowego do uzupełnienia powyższego zawiadomienia w sytuacji, w której zawiera ono braki (14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia),

– zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych w zawiadomieniu (14 dni od dnia zaistnienia zmian).

Zawiadomienia będą składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej wg wzoru określonego rozporządzeniem ministra finansów. W dodawanym do ustawy rozdziale 3b zostały umieszczone przepisy procedury przemieszczenia towarów do magazynu call-off stock na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju²¹. Są one lustrzanym odbiciem procedury magazynu położonego na terytorium Polski, w związku z tym nie są tu szczegółowo analizowane.

Podsumowanie

Należy pozytywnie ocenić projekt zmian w u.p.t.u., wdrażających Dyrektywę 2018/1910. Ujednolicenie przepisów dotyczących magazynów konsygnacyjnych na terenie całej Unii Europejskiej wyeliminuje rozbieżności, jakie występowały na tym polu w ustawodawstwach poszczególnych państw członkowskich. W znaczny sposób uprości to system rozliczeń oraz obowiązków administracyjnych związanych z koniecznością rejestracji dostawców w państwach położenia magazynów konsygnacyjnych. Główną korzyścią nowelizacji u.p.t.u. jest rezygnacja z obowiązku prowadzenia magazynu call-off stock bezpośrednio przez nabywcę oraz ograniczenie zastosowania procedury magazynu konsygnacyjnego do towarów o przeznaczeniu produkcyjnym bądź usługowym. Oba warunki w znaczny sposób krępowały możliwość wykorzystania na szerszą skalę magazynów konsygnacyjnych. Istotną nowością jest również wprowadzenie odpowiedniego mechanizmu kontrolnego przez administracje podatkowe państw członkowskich. Dostawca będzie musiał prowadzić szczegółowy rejestr towarów przemieszczanych w procedurze magazynu konsygnacyjnego, do których mają zastosowanie te przepisy.

______________________________________________________

1 Dz.Urz. UE L 311 z 7 grudnia 2018, dalej: Dyrektywa 2018/1910.

2 Dyrektywa Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz.Urz. UE L 347, s. 1 (dalej: Dyrektywa 112).

3 Projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Kodeks karny skarbowy, dalej: projekt; https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12322050/12601974/12601975/dokument422109.pdf, nr z wykazu UC158.

4 T.j. Dz.U. 2018 poz. 2174, dalej: u.p.t.u.

5 Zob. dokument GFV GFV Nº039 z 9 stycznia 2014 r., Option 1B – Sub-Groups report – Consignment stock, https://circabc.europa.eu/webdav/CircaBC/Taxation%20%26%20Customs%20Union/0.%20Public%20Documents%20Repository%20%20VAT/Library/2.%20GROUP%20ON%20THE%20FUTURE%20OF%20 VAT%20(GFV)/10th%20MEETING%2010-02-2014/GFV%20039%20-%201%20Option%201B%20-%20Sub-groups%20report%20-%20Consignment%20Stock. pdf.

6 Art. 20b ust. 1 u.p.t.u. stanowi, że obowiązek podatkowy z tytułu WNT u podatnika prowadzącego magazyn konsygnacyjny powstaje w dacie pobrania towarów z magazynu (z zastrzeżeniem postanowień ust. 2 i 3).

7 Zob. T. Michalik, VAT. Komentarz, Warszawa 2019, komentarz do art. 2, teza 265, System informacji prawnej Legalis.

8 Przemieszczenie towarów od magazynu konsygnacyjnego oraz ich późniejszą dostawę uważa się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów u prowadzącego magazyn konsygnacyjny pod następującymi warunkami: 1. dostawca nie może mieć siedziby, jak również stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium RP oraz nie może być zarejestrowany dla celów VAT w Polsce; 2. przechowywane w magazynie towary muszą być przeznaczone do działalności produkcyjnej lub usługowej prowadzącego magazyn konsygnacyjny, z wyłączeniem działalności handlowej; 3. prowadzący magazyn konsygnacyjny przed pierwszym wprowadzeniem towarów do tego magazynu przez podatnika podatku od wartości dodanej, zobowiązany jest do złożenia w formie pisemnej naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienia o zamiarze prowadzenia magazynu konsygnacyjnego zawierającego: dane dostawcy dokonującego przemieszczenia towarów do magazynu konsygnacyjnego oraz wnioskodawcy, oświadczenie dostawcy, że zamierza dokonywać przemieszczenia do magazynu konsygnacyjnego towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 u.p.t.u.; 4. prowadzący magazyn konsygnacyjny musi prowadzić ewidencję zawierającą datę oraz wykaz towarów wprowadzanych do magazynu, datę ich pobrania, a także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów niepobranych z magazynu.

9 Dz.Urz. L Nr 311 z 7 grudnia 2018, s. 10.

10 Znowelizowane zostaną również warunki zastosowania procedury magazynu typu call-off stock znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego, które nie są tu szczegółowo omówione.

11 T. Michalik, VAT. Komentarz, op. cit., komentarz do art. 12a, teza 22.

12 Nr IBPP4/4512-18/16/EK.

13 Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej 7 stycznia 2016 r., nr ILPP4/4512-1-356/15-2/KM. O tę interpretację wnioskowała polska spółka zamierzająca dokonywać dostawy towarów na rzecz kontrahenta z siedzibą w Wielkiej Brytanii, za pośrednictwem magazynu konsygnacyjnego typu call-off, wynajętego od specjalistycznej firmy logistycznej. Dyrektor IS wskazał, że: „Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że magazyn położony w Wielkiej Brytanii, o którym mowa powyżej, nie będzie odpowiadał magazynowi konsygnacyjnemu, o którym mowa w art. 2 pkt 27c ustawy. Towary przemieszczane przez Spółkę do Wielkiej Brytanii jakkolwiek będą przeznaczone dla jednego nabywcy, to jednak ten nabywca nie będzie jednocześnie prowadził tego magazynu. Przeciwnie, jak wynika z opisu sprawy magazyn ten – od specjalistycznej firmy logistycznej – wynajmie Spółka”. Analogiczne stanowisko można znaleźć w interpretacji indywidualnej z 2 października 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.488.2018.1.RM.

14 Art. 13a ust. 2 pkt 3 projektu.

15 Chodzi o ewidencję określoną w art. 54a ust. 1 rozporządzenia wykonawczego 282/2011 UE w wersji obowiązującej od 1 stycznia 2020 r.

16 Art. 13a ust. 2 pkt 4 projektu.

17 Art. 12a ust. 4 u.p.t.u.

18 Art. 20b ust. 3 u.p.t.u.

19 Artykuł 54a ust. 1: Ewidencja, o której mowa w art. 243 ust. 3 dyrektywy 2006/112/WE, która ma być prowadzona przez każdego podatnika, który przemieszcza towary w ramach procedury magazynu typu call-off stock, zawiera następujące informacje: a) określenie państwa członkowskiego, z którego towary zostały wysłane lub przetransportowane oraz datę wysyłki lub transportu towarów; b) numer identyfikacyjny VAT podatnika, dla którego przeznaczone są towary, nadany przez państwo członkowskie, do którego towary są wysyłane lub transportowane; c) określenie państwa członkowskiego, do którego towary są wysyłane lub transportowane, numer identyfikacyjny VAT prowadzącego magazyn, adres magazynu, w którym towary są składowane w momencie ich przybycia oraz datę przybycia towarów do magazynu; d) wartość, opis i ilość towarów, które przybyły do magazynu; e) numer identyfikacyjny VAT podatnika zastępującego osobę, o której mowa w lit. b) niniejszego ustępu, na warunkach, o których mowa w art. 17a ust. 6 dyrektywy 2006/112/WE; f) podstawę opodatkowania, opis i ilość dostarczonych towarów oraz datę dokonania dostawy towarów, o której mowa w art. 17a ust. 3 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE, a także numer identyfikacyjny VAT nabywcy (7.12.2018 PL, Dz.Urz. UE L 311/11); g) podstawę opodatkowania, opis i ilość towarów oraz datę wystąpienia któregokolwiek z warunków, a także odpowiednią podstawę zgodnie z art. 17a ust. 7 dyrektywy 2006/112/WE; h) wartość, opis i ilość powrotnie przemieszczonych towarów oraz datę powrotu towarów, o których mowa w art. 17a ust. 5 dyrektywy 2006/112/WE.

20 Uzasadnienie do projektu ustawy, https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12322050/12601974/12601975/dokument422108.pdf.

21 Art. od 13h do 13l projektu.