Agnieszka Bieńkowska
Doradca podatkowy, partner w GekkoTaxens Doradztwo Podatkowe, absolwentka Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Posiada dwudziestoletnie doświadczenie w doradztwie z zakresu VAT. Kieruje projektami dotyczącymi restrukturyzacji i planowania podatkowego oraz opracowywania i wdrażania procedur podatkowych. Specjalizuje się w doradztwie na rzecz podmiotów z branży paliwowej, TSL, FMCG oraz firm z sektora nieruchomości. Uznany ekspert z zakresu doradztwa na rzecz jednostek sektora finansów publicznych. Reprezentuje samorządy w sporach z organami podatkowymi, doradza przy przekształceniach oraz planowaniu i realizacji inwestycji, wspomaga samorządy w bieżących rozliczeniach podatków, w tym w kwestiach związanych z rozliczeniami VAT w projektach unijnych. W rankingu publikowanym przez międzynarodowy magazyn „International Tax Review” uznana za jednego z najlepszych w Polsce doradców w zakresie podatków pośrednich.
Paulina Furmanek
Aplikant radcowski, konsultant w Gekko Taxens Doradztwo Podatkowe sp. z o.o., absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z VAT, zwłaszcza w zakresie nieruchomości. Posiada doświadczenie w doradztwie na rzecz podmiotów z sektora nieruchomości (m.in. deweloperów oraz jednostek samorządu terytorialnego), TSL oraz e-commerce.
Anna Kardyś
Radca prawny, doradca podatkowy, menedżer w Gekko Taxens Doradztwo Podatkowe sp. z o.o. Absolwentka Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (specjalizacja: controlling i zarządzanie finansami), Edinburgh Napier University (kierunek: Business Management with Finance), Uniwersytetu Jagiellońskiego (Wydział Prawa i Administracji). Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z podatkiem CIT, głównie w zakresie cen transferowych. Zajmuje się doradztwem oraz prowadzeniem szkoleń dotyczących schematów podatkowych (MDR). Posiada bogate doświadczenie w doradztwie prawno-podatkowym na rzecz podmiotów z branży energetycznej (OZE), TSL, e-commerce, finansowej oraz FMCG.
Od 1 stycznia 2021 r. spółki komandytowe mające siedzibę na terytorium RP stały się podatnikami podatku dochodowego od osób prawych, z możliwością odroczenia stosowania nowych zasad opodatkowania do 1 maja 2021 r. Ta rewolucyjna zmiana, wprowadzona przepisami ustawy z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw1 (dalej: ustawa zmieniająca) wyraża się przede wszystkim w poważnej modyfikacji sposobu opodatkowania dochodów osiąganych przez wspólników takich spółek. Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu z 30 września 2020 r. ustawy zmieniającej2, celem zmian było uszczelnienie systemu podatkowego oraz odpowiedź na tworzone przez podatników struktury optymalizacyjne z wykorzystaniem spółek komandytowych, w których komplementariuszem jest spółka z o.o., a komandytariuszem – zwykle wspólnik lub wspólnicy będący osobami fizycznymi. W przypadku takiej spółki komandytowej komplementariusz odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, odpowiedzialność komandytariusza jest natomiast ograniczona kwotowo do wysokości sumy komandytowej. W praktyce powoduje to, że sytuacja prawna oraz odpowiedzialność komandytariusza w spółce komandytowej jest zbliżona do sytuacji prawnej oraz odpowiedzialności wspólników spółki kapitałowej, na przykład spółki z o.o. Uznając, iż brak jest racjonalnego uzasadnienia dla dalszego różnicowania zasad opodatkowania komandytariusza w spółce komandytowej w stosunku do zasad dotyczących wspólników spółki kapitałowej, ustawodawca zdecydował się na nadanie spółce komandytowej statusu podatnika podatku dochodowego.
Ulga abolicyjna została wprowadzona do polskiego porządku prawnego ustawą z 25 lipca 2008 r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej1 (dalej: u.r.p.p.RP). Dotyczy ona dochodów osiąganych przez polskich podatników z pracy za granicą, a jej celem jest zniwelowanie różnicy w wysokości płaconego przez te osoby podatku dochodowego wynikającej z różnic pomiędzy metodami, na podstawie których dokonuje się opodatkowania dochodu osiągniętego za granicą, tj. różnic pomiędzy tzw. metodą proporcjonalnego odliczenia i metodą wyłączenia z progresją. Począwszy od 1 stycznia 2021 r. obowiązują ograniczenia kwotowe w korzystaniu przez podatników z ulgi abolicyjnej.
Mocą ustawy z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw1 (dalej: u.zm.p.d.o.f.o.p.r.) od 1 stycznia 2021 r. do ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych2 (dalej: u.p.d.o.p.) dodany został nowy przepis – art. 27c, nakładający na niektórych podatników obowiązek sporządzania i podawania do publicznej wiadomości informacji o realizowanej strategii podatkowej za rok podatkowy. Jak wynika z uzasadnienia MF, to kolejny instrument polityki uszczelniania systemu podatkowego mający przyczynić się do rozwiązania problemu unikania opodatkowania i erozji bazy podatkowej państw, w których generowany jest dochód. Jego celem jest również zwiększenie transparentności podatkowej podmiotów, które ze względu na wysokość uzyskiwanych przychodów odgrywają istotną rolę na rynku. Podobne rozwiązania funkcjonują już w systemach prawnych innych państw, przykładowo w Australii, gdzie wprowadzono je na zasadzie dobrowolności. Duże i średnie przedsiębiorstwa mają tam możliwość ujawniania na swoich stronach internetowych informacji podatkowych w ramach tzw. Kodeksu Transparentności Podatkowej (ang. Tax Transparency Code), a następnie mogą wykorzystywać ten fakt dla potrzeb prezentowania swojej firmy jako prowadzącej działalność w sposób odpowiedzialny społecznie3. Rozwiązanie takie funkcjonuje także w Wielkiej Brytanii, przy czym w tym kraju, podobnie jak teraz w Polsce, w stosunku do dużych podatników publikowanie informacji o realizowanej strategii podatkowej jest obowiązkowe, a niedopełnienie tego wymogu jest zagrożone karą4.