Opodatkowanie u źródła wiąże się z uzyskiwaniem przychodów (dochodów) przez nierezydentów, czyli osoby podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium RP (art. 3 ust. 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych¹ , dalej u.p.d.o.p.). Podatnicy niemający siedziby ani zarządu w Polsce podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, wynikającemu z przyjęcia zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium Polski, bez względu na miejsce,w którym podatnik ma siedzibę lub zarząd.

Niniejszy artykuł stanowi studium przypadku, dotyczące kwestii czy po podwyższeniu kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez utworzenie nowych udziałów ze środków pochodzących z agio zgromadzonych na kapitale zapasowym powstaje przychód do opodatkowania po stronie wspólników. Autorzy omawiają stan faktyczny, przedstawiają swoje stanowisko, definiują problem i wskazują jego rozwiązanie z uzasadnieniem. Podają również stanowisko organów podatkowych oraz wnioski z orzecznictwa, w tym z wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, co do zagadnienia związanego z opodatkowaniem środków pochodzących z agio emisyjnego.

W artykule zaprezentowane zostało studium przypadku, dotyczące problemu, czy zmiana w ciągu roku obrotowego i po jego zakończeniu proporcji, w jakiej komplementariusz uczestniczy w zyskach spółki komandytowej, wiąże się z korektą zaliczek na podatek dochodowy i naliczeniem odsetek za zwłokę. Autorzy opisują stan faktyczny, zaś w uzasadnieniu swojego stanowiska co do rozwiązania tego problemu zwracają m.in. uwagę na zagadnienie związane z transparentnością podatkową oraz interpretują konkretne przepisy dotyczące odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych. W odniesieniu do kwestii związanej ze zmianą proporcji udziału w zysku odwołują się do regulacji ustawy z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych¹ (dalej k.s.h.), a w swoim komentarzu powołują się także na interpretacje prawa podatkowego oraz orzecznictwo.

W artykule przedstawiony został kazus prawnopodatkowy na temat możliwości rozliczenia w Polsce, przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, straty założonego przez nią zagranicznego zakładu, który został zlikwidowany. Autorzy omawiają sytuację faktyczną i formułują swoje stanowisko wobec rozpatrywanego problemu. W swojej analizie odwołują się do przepisów ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych¹ (dalej u.p.d.o.p.), a także rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych w kwestii transgranicznego rozliczania strat. Autorzy w uzasadnieniu swojej oceny podają także stanowisko fiskusa, dotyczące rozliczenia straty zagranicznego zakładu podlegającego likwidacji.