Jednym z zagadnień niejednokrotnie występujących u podatników będących leasingodawcami jest stawka VAT, jaka powinna zostać uwzględniona przy refakturowaniu kosztów ubezpieczenia przedmiotu leasingu na leasingobiorcę. Kwestia ta wpisuje się w szersze zagadnienie refakturowania kosztów w przypadku tzw. usług kompleksowych, a polega na odpowiedzi na pytanie, czy refaktura dokumentująca koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu powinna zostać wystawiona ze stawką podstawową (23%), czy też tego rodzaju sprzedaż usług może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.
Leasing samochodu wśród przedsiębiorców jest już zjawiskiem powszechnym. Po upływie podstawowego okresu umowy korzystający często decydują się na wykup leasingowanego samochodu w celu jego dalszej odsprzedaży. W zależności od zaistniałych okoliczności, skutki podatkowe w przypadku podatku od towarów i usług mogą być bardzo odmienne. Chodzi przede wszystkim o stopień prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wykupu samochodu osobowego.
W poprzednio obowiązującym stanie prawnym podatnicy, którzy sprzedawali samochody wykupione z leasingu na cele prywatne, byli zobligowani do stosownego wykazania przychodu z odpłatnego zbycia rzeczy, jeżeli sprzedaż była dokonywana przed upływem 6 miesięcy od miesiąca, w którym nastąpił wykup oraz wycofanie samochodu z ewidencji środków trwałych. Rozwiązanie takie było bardzo popularne wśród podatników, ponieważ pozwalało na uniknięcie podatku od dochodu ze sprzedaży auta po 6 miesiącach od wycofania auta z ewidencji. Ustawodawca uznał to zjawisko za znajdujące się na pograniczu prawa, dlatego postanowił uszczelnić system odsprzedaży aut poleasingowych.
15.02. ukazała się interpretacja dotycząca zakresu dopuszczalnej modyfikacji postanowień umowy leasingu oraz ustalenia wysokości przychodu po stronie finansującego w przypadku sprzedaży przedmiotu leasingu w trakcie trwania umowy na rzecz osoby trzeciej.
Z orzeczenia TSUE w sprawie belgijskiej spółki Mydibel wynika, że leasing zwrotny należy traktować jako jedną transakcję o charakterze finansowym. Wyrok jest o tyle istotny, że najprawdopodobniej spowoduje całkowitą zmianę w sposobie podejście organów podatkowych do przyjętej praktyki rozliczania leasingu zwrotnego.
13.11.2018 roku Prezydent podpisał Ustawę z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw.
Od nowego roku czekają nas zmiany w ustawie o PIT, związane z możliwością zaliczania w koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z użytkowaniem samochodów osobowych w firmie.
Poznaliśmy kolejną odsłonę sporu o samochody wykorzystywane w działalności gospodarczej. Wygląda jak następny projekt z cyklu uszczelniania podatków lub zwalczania agresywnych optymalizacji podatkowych. Planowane zmiany wobec samochodów służbowych nie są jednak narzędziem przeciwko wielkim organizacjom, które oszukują Skarb Państwa. Chodzi bardziej o grupę drobnych i średnich przedsiębiorstw.
Ministerstwo Finansów zapowiada zmiany w podatkowych aspektach leasingu, które mają wejść w życie 1 stycznia 2019 r. Zakładają ustanowienie limitu kwotowego w wysokości 150 tys. zł rocznie – ten limit ma się odnosić do możliwości zaliczania rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodu. Oznacza to, że raty leasingowe przekraczające limit 150 tys. nie zostaną uznane za koszty podatkowe, a tym samym nie obniżą podstawy opodatkowania.
