Nabywanie korzyści umownych (ang. treaty-shopping) polega na wykorzystaniu dobrodziejstw danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przez podmiot mający siedzibę na terytorium państwa, które nie jest stroną tej umowy i tym samym nie jest objęte jej zakresem podmiotowym. Osoba niebędąca rezydentem żadnego z państw – stron danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może uzyskać korzyści podatkowe przewidziane w tej umowie, jeżeli jej postanowienia zostaną zastosowane do transakcji finansowych dokonywanych przez tą osobę.201 Aby jednak taka sytuacja mogła mieć miejsce osoba chcąca nabyć korzyści podatkowe, wynikające z postanowień danej umowy podatkowej, musi założyć podmiot zależny na terytorium przynajmniej jednego z państw będących stronami tej umowy. Kluczowe znaczenie dla kwalifikacji określonego działania jako „nabywania korzyści umownych” ma więc intencja gospodarcza podmiotu pretendującego do nabycia korzyści podatkowych płynących z postanowień danej umowy, a nie sam fakt założenia spółki zależnej w danym państwie (terytorium), co jest, co do zasady202, prawnie dozwolone.