Celem Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 (zwanego dalej również: KSR nr 6), jest, jak można przeczytać w punkcie 1.1. tego dokumentu: „określenie jednolitych zasad ujmowania w księgach rachunkowych rezerw, biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów oraz zobowiązań warunkowych, jak też ich wyceny oraz kryteriów prezentacji i ujawniania w sprawozdaniu finansowym”[1].
Cel Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 (zwany dalej również: KSR nr 6) został określony w punkcie 1.1. tego dokumentu. Jest nim „określenie jednolitych zasad ujmowania w księgach rachunkowych rezerw, biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów oraz zobowiązań warunkowych, jak też ich wyceny oraz kryteriów prezentacji i ujawniania w sprawozdaniu finansowym” . Niniejszy artykuł skupi się przede wszystkim na kwestii wyceny; jednak przed jej omówieniem, warto zapoznać się z podstawowymi definicjami.
Polityka rachunkowości[1] powinna zostać zmieniona w określonych terminach[2], jeśli taki obowiązek wynika ze zmiany tych przepisów o rachunkowości lub gdy jednostka utraciła prawo do stosowania uproszczeń przewidzianych w przepisach o rachunkowości. Można również w uzasadnionych przypadkach odstąpić od ciągłości stosowania przyjętej polityki rachunkowości oraz zmienić je poprzez dokonanie retrospektywnego przekształcenia danych porównawczych.
Cel Krajowego Standardu Rachunkowości nr 7 „Zmiany zasad (polityki) rachunkowości, wartości szacunkowych, poprawianie błędów, zdarzenia następujące po dniu bilansowym – ujęcie i prezentacja.” (Dziennik Urzędowy Ministra Finansów, Warszawa, dnia 4 stycznia 2019 r., poz. 2, dalej zwany: KSR nr 7) został przedstawiony w punkcie 1.1. tego dokumentu. Przedstawia on zasady ujmowania w księgach rachunkowych i rocznych sprawozdaniach finansowych skutków zmian zasad (polityki)[1] rachunkowości, zmian wartości szacunkowych oraz korekty błędów (także tych popełnionych w poprzednich latach obrotowych) oraz zdarzeń, które nastąpiły po dniu bilansowym, w świetle przepisów ustawy o rachunkowości; ponadto w dokumencie przedstawiony jest również sposób prezentowania w sprawozdaniach finansowych danych, zapewniający ich porównywalność.
