Celem Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 (dalej również: KSR nr 6)[1], jest, jak można przeczytać w punkcie 1.1. tego dokumentu: „określenie jednolitych zasad ujmowania w księgach rachunkowych rezerw, biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów oraz zobowiązań warunkowych, jak też ich wyceny oraz kryteriów prezentacji i ujawniania w sprawozdaniu finansowym”[2].

Cel Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 (zwany dalej również: KSR nr 6) został określony w punkcie 1.1. tego dokumentu. Jest nim „określenie jednolitych zasad ujmowania w księgach rachunkowych rezerw, biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów oraz zobowiązań warunkowych, jak też ich wyceny oraz kryteriów prezentacji i ujawniania w sprawozdaniu finansowym” . Niniejszy artykuł skupi się przede wszystkim na kwestii wyceny; jednak przed jej omówieniem, warto zapoznać się z podstawowymi definicjami.