Do 25 listopada 2020 r. podatnicy będą musieli przygotować się do zmienionych wymagań narzuconych przez Ministerstwo Finansów, co będzie się wiązało z podaniem nowych, niewymaganych dotychczas danych. Jaki to ma związek z cenami transferowymi? Wbrew pozorom dość istotny.

Opublikowane ostatnio propozycje zmian w CIT i PIT są komentowane głównie w kontekście nadania spółkom komandytowym i niektórym spółkom jawnym statusu podatnika CIT. Projekt zmian, opublikowany 16 września na stronie Rządowego Centrum Legislacji, będący obecnie na etapie opiniowania, zawiera jednak szereg innych modyfikacji, na które warto zwrócić uwagę.

W dniu 22 sierpnia 2020 r. Minister Finansów, udzielając odpowiedzi na interpelację poselską 9368, wskazał, że wypłata dywidendy nie mieści się w definicji transakcji kontrolowanej i nie podlega obowiązkowi sporządzenia dokumentacji podatkowej.

Zwolnienie z obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych przysługuje podatnikom, którzy nie ponieśli straty ze źródła przychodów, do którego zalicza się realizowaną transakcję – potwierdził Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 1 czerwca 2020 roku.

W marcu i maju 2020 r. Dyrektor KIS wydał dwie interpretacje w sprawach, w których podatnicy pytali o powstanie obowiązku dokumentacyjnego w przypadku transakcji polegających w pierwszym przypadku na podwyższeniu kapitału zakładowego przez dokonanie wkładu pieniężnego przez jednego z udziałowców, a w drugim przypadku na nabyciu udziałów bez wynagrodzenia od wspólnika a następnie umorzenia tych udziałów i obniżenia kapitału zakładowego w celu pokrycia strat bilansowych. Niestety wyjaśnienia nie wyczerpują tematu, którego dotyczą. Nadal pozostaje wiele niejaśności odnośnie wprowadzonego półtora roku temu prawa dotyczącego cen transferowych. 

W dniu 28 kwietnia 2020 r. na Portalu Podatkowym opublikowana została odpowiedź Ministerstwa Finansów, na zapytanie poselskie, dotycząca obowiązku składania informacji o cenach transferowych (dalej: TPR) przez podatkową grupę kapitałową, a także przez podmioty realizujące transakcje krajowe z podmiotami powiązanymi, których wartość nie przekracza ustawowych progów dokumentacyjnych.

Kryzys spowodowany COVID-19 wywarł nagły, negatywny wpływ zarówno na warunki makroekonomiczne, jak i na rentowność wielu przedsiębiorstw krajowych oraz międzynarodowych. W tym kontekście zmiana warunków ekonomicznych spowodowała znaczące konsekwencje dla polityki cen transferowych, przyjętej przez grupy kapitałowe, które są zmuszone do szybkiego dostosowania swoich modeli biznesowych.

COVID-19 stał się globalnym problemem nie tylko z punktu widzenia medycznego, lecz także gospodarczego. Na pewno będzie czynnikiem zastoju gospodarczego, ale może również spowodować, iż bieg terminów wyznaczonych stosownymi przepisami będzie musiał zostać wydłużony. Dotyczy to także terminów wyznaczonych w prawie podatkowym, również tych związanych z cenami transferowymi.

Znamy już ostateczny kształt nowelizacji ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Większość przepisów specustawy weszła w życie w momencie jej ogłoszenia, a więc 31 marca 2020 r.

Na początku 2020 roku Bloomberg opublikował przegląd kluczowych rozstrzygnięć jakie zapadły w 2019 roku w różnych państwach aktywnie stosujących zasadę ceny rynkowej. Danny Beeton z Arendt & Medernach w swoim raporcie [1] przedstawia, w jaki sposób międzynarodowi podatnicy radzili sobie w kilku jurysdykcjach w 2019 r. i jakie wnioski można wyciągnąć z perspektywy cen transferowych w 2020 r.