W dniu 19 lutego 2024 r. OECD opublikowała wytyczne „Pillar One – Amount B”, dotyczące opcjonalnego zastosowania uproszczonego podejścia dla podmiotów o podstawowej działalności marketingowej i dystrybucyjnej (tzw. Kwota B w ramach Filaru I wytycznych OECD w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz administracji podatkowych).
Zgodnie z art. 11t ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 23zf ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmioty powiązane, które są zobowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych w zakresie transakcji objętych danym obowiązkiem, muszą złożyć właściwemu dla nich naczelnikowi urzędu skarbowego, w terminie do końca jedenastego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, informację o cenach transferowych za dany rok podatkowy. Mowa w nich o formularzach TPR-C (dla osób prawnych) oraz formularzach TPR-P (dla osób fizycznych). Powyższy obowiązek dotyczy również przekazania informacji o transakcjach kontrolowanych zwolnionych z obowiązku sporządzenia dokumentacji (po spełnieniu warunków przedstawionych w odrębnych przepisach)[1]. Informację sporządza się według wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
Już ponad rok temu zostały opublikowane i weszły w życie rozporządzenia dotyczące informacji o cenach transferowych (powszechnie znanych jako formularze TPR), zarówno w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, jak i podatku dochodowego od osób fizycznych. Mają one zastosowanie do informacji o cenach transferowych składanych za rok podatkowy rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2021 r., w praktyce za 2022 r. oraz dalsze (także te rozpoczynające się „w środku” roku kalendarzowego).
Jedną z wielu zmian wprowadzonych w przepisach (a w związku z tym również w obowiązkach z nich wynikających) dotyczących cen transferowych było wprowadzenie oświadczenia o sporządzeniu lokalnej dokumentacji podatkowej cen transferowych.
Ministerstwo Finansów opublikowało 29 marca 2023 r. objaśnienia podatkowe w zakresie cen transferowych z 24 marca 2023 r. dotyczące metody ceny odprzedaży. Podkreślono, iż dane objaśnienia mają zastosowanie do transakcji kontrolowanych realizowanych po 31 grudnia 2018 r. Jak zaznaczono na początku dokumentu – mają one na celu wyjaśnienie praktycznych aspektów związanych ze stosowaniem metody ceny odprzedaży oraz zwiększenie bezpieczeństwa podatkowego podatników. Co dokładnie znajduje się w wyjaśnieniach? O tym za chwilę.
Niektórzy podatnicy mogą pamiętać jeszcze czasy, kiedy przepisy dotyczące tematyki cen transferowych były dużo prostsze, nie nakładały dużej liczby obowiązków poza obowiązkiem dokumentacyjnym, a jeżeli ulegały zmianie, to raz na kilka lat. No cóż, od 2017 r. można zapomnieć o powyższych czasach, bo po dość dogłębnej zmianie wprowadzonej w powyższym roku, kolejna wielka zmiana została wprowadzona dwa lata później. Na szczęście nie jest to „świecka tradycja”, mało który podatnik mógłby nadążyć za radykalnymi zmianami co dwa lata. Jednakże co jakiś czas są wprowadzane pomniejsze zmiany dotyczące obowiązku dokumentacyjnego lub informacyjnego w cenach transferowych. W niniejszym artykule zostaną przedstawione proponowane zmiany w formularzach TPR, tj. w tzw. informacjach o cenach transferowych.
Czym dokładnie są progi dokumentacyjne? Najprościej ujmując, są to wartości, które musi przekroczyć transakcja pomiędzy podmiotami powiązanymi (albo pomiędzy podatnikiem a podmiotem z tzw. „raju podatkowego” – niekoniecznie powiązanego). Są one ściśle powiązane z badaniem obowiązku dokumentacyjnego. Wydaje się to proste – jeżeli transakcja przekroczyła dany próg kwotowy, należy sporządzić dokumentację podatkową. Okazuje się jednak, że nie zawsze.
Zmiany KSH odnoszące się do cen transferowych wzbudzają wiele kontrowersji, a znaczna część specjalistów jest zdania, iż wymagają one dostosowania pozostałych przepisów, na co przynajmniej w chwili obecnej brak jest perspektyw. Podatnicy powinni zatem zachować ostrożność przy wydawaniu wiążących poleceń oraz uwzględniać skutki tych działań, chociażby na tle przepisów o cenach transferowych.
Nie każda transakcja pomiędzy podmiotami powiązanymi podlega pod obowiązek dokumentacyjny, tj. wymaga sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transferowych. Abstrahując od kwestii, jaką są tzw. „progi dokumentacyjne”[1], ustawodawca wprowadził od 2019 r. dodatkowe warunki, po spełnieniu których dana transakcja zostaje zwolniona z obowiązku dokumentacyjnego. Te warunki zostały opisane odpowiednio w art. 11n ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 23z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z powyższymi przepisami, obowiązek dokumentacyjny nie dotyczy niżej opisanych transakcji.
Tematyka cen transferowych nierozłączna jest z obowiązkami nakładanymi na podatników, tzn. obowiązkiem dokumentacyjnym i obowiązkiem informacyjnym. Jeżeli podatnik nie wywiąże się z powyższych powinności, czekają na niego kary. Jak bardzo są dotkliwe i w jaki sposób zmieniały się przez lata? Odpowiedzi na te pytania przedstawi poniższy artykuł.
