W uproszczeniu, „Kwota B” to prawo do stosowania uproszczonego podejścia podczas ustalania cen transferowych dla transakcji dotyczących:
- kupna-sprzedaży w zakresie marketingu i dystrybucji, w ramach których dystrybutor nabywa towary od jednego lub większej liczby przedsiębiorstw powiązanych w celu ich hurtowej dystrybucji na rzecz podmiotów niepowiązanych: oraz
- agencji sprzedaży i komisanta, w których agent sprzedaży lub komisant przyczynia się do hurtowej dystrybucji towarów przez jedno lub więcej przedsiębiorstw powiązanych na rzecz podmiotów niepowiązanych.
W ramach przedstawionych powyżej rodzajów transakcji w przypadku ustalania ceny rynkowej będzie przysługiwało prawo do odniesienia się do matrycy cenowej (ang. "pricing matrix") opublikowanej w raporcie.
Matryca cenowa wskazuje, że wskaźnik rentowności sprzedaży z podstawowej działalności marketingowej i dystrybucyjnej powinien mieścić się w przedziale od 1,5% do 5,5%, w zależności od branży i intensywności czynników danego podmiotu.
Aby kwalifikować się do uproszczonego podejścia, badana transakcja musi również spełniać dodatkowe kryteria:
- kwalifikująca się transakcja musi wykazywać cechy istotne ekonomicznie, tak aby mogła być niezawodnie wyceniona przy użyciu jednostronnej metody cen transferowych, w przypadku gdy badany jest dystrybutor, agent sprzedaży lub komisant;
- badana strona nie może ponosić rocznych kosztów operacyjnych niższych niż 3% lub większych niż górna granica wynosząca od 20% do 30% rocznych przychodów netto strony badanej.
- podmiot badany nie może prowadzić działalności niezwiązanej z dystrybucją w uzupełnieniu do kwalifikującej się transakcji, chyba że kwalifikująca się transakcja może być odpowiednio oceniona na odrębnej podstawie i może być wiarygodnie oddzielnie wyceniona.
Podstawą do opracowania wytycznych były zgłaszane przez niektóre kraje OECD sygnały, że 30–70% ich sporów dotyczących cen transferowych dotyczy podstawowej działalności marketingowej i dystrybucyjnej. Zasadniczym celem wprowadzenia nowych przepisów w tym zakresie jest ograniczenie sporów w zakresie cen transferowych, redukcja wydatków jakie przedsiębiorstwa muszą ponosić w związku z przestrzeganiem przepisów podatkowych oraz zwiększenie pewności podatkowej.
Treść wytycznych została zintegrowana z istniejącymi wytycznymi OECD dotyczącymi cen transferowych, jak również zostały zaproponowane zmiany w Komentarzu do Artykułu 25 Modelowej Konwencji Podatkowej OECD.
Administracje podatkowe poszczególnych państw mogą zdecydować się na zastosowanie uproszczonego podejścia dla transakcji w latach podatkowych rozpoczynających się najwcześniej od 1 stycznia 2025 r.
Z całością raportu można zapoznać się TUTAJ
