Tarcza 3.0. w art. 31zo ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, 567, 568 i 695) dodała ustępy 2a i 2b. Zgodnie z ustępem 2a na wniosek płatnika, który jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność opłacającą składki wyłącznie na własne ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenia zdrowotne, zwalnia się z obowiązku opłacenia nieopłaconych należności z tytułu składek (na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy), za okres od 1 kwietnia 2020 r. do 31 maja 2020 r. Jednakże muszą zostać spełnione następujące warunki:
- płatnik składek musiał prowadzić działalność przed 1 kwietnia 2020 r.,
- przychód z tej działalności uzyskany w pierwszym miesiącu, za który jest składany wniosek o zwolnienie z opłacania składek, musiał być wyższy niż 300% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r. (tj. 15.681 PLN)[1],
- dochód z tej działalności uzyskany w pierwszym miesiącu, za który składany jest wniosek o zwolnienie z opłacania składek, nie mógł być wyższy niż 7000 PLN.[2]
Zgodnie z ustępem 2b, na wniosek płatnika składek będącego przedsiębiorcą uprawnionym do tzw. „ulgi na start”[3], opłacającego składki wyłącznie na własne ubezpieczenie zdrowotne zwalnia się z obowiązku opłacenia nieopłaconych należności z tytułu składek na jego obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne za okres od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r. Tak jak w poprzednim przepisie, tak i tutaj powinny zostać spełnione warunki:
- płatnik składek musiał prowadzić działalność przed 1 kwietnia 2020 r.,
- przychód z działalności nie był wyższy niż 300% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r., albo
- przychód z działalności był wyższy niż 300% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r. oraz dochód z tej działalności uzyskany w pierwszym miesiącu, za który składany jest wniosek o zwolnienie z opłacania składek, nie mógł być wyższy niż 7000 PLN.[4]
[1] Zgodnie z Obwieszczeniem Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 listopada 2019 r. (M. P. 2019, poz. 1147), kwota prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia wynosi 5.227 PLN
[2] Poprzez przychód i dochód w powyższych warunkach, rozumie się te terminy zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych.
[3] Przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia i nie wykonuje jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej. – art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1292, z późn. zm.).
[4] Analogicznie, poprzez przychód i dochód w powyższych warunkach, rozumie się te terminy zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Autor: Michał Zdanowski, konsultant podatkowy w Russell Bedford Poland.
Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, absolwent Podyplomowego Studium Podatków i Prawa Podatkowego Uniwersytetu Warszawskiego. Przez okres studiów zdobywał doświadczenie w kancelariach zajmujących się sprawami prawno – podatkowymi. Od września 2013 r. związany jest z kancelarią Russell Bedford Poland. Specjalizuje się w dokumentowaniu transakcji dokonywanych pomiędzy podmiotami powiązanymi.
