Treść tego przepisu nie wyjaśnia jednak czy obowiązek podatkowy pracownika z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych dotyczy jedynie kwoty w nim wskazanej czy należy go rozszerzyć o wartość paliwa otrzymanego nieodpłatnie od pracodawcy.
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 1991 Nr 80 poz. 350 ze zm., dalej : ustawa PIT) uznaje za przychody ze stosunku pracy podlegające opodatkowaniu nie tylko wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody oraz ekwiwalenty za niewykorzystany urlop ale także wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od pracodawcy. W przypadku korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych kwota zwiększająca podstawę opodatkowania jest ustalana w sposób ryczałtowy.
Zgodnie z art 12 ust 2a ustawy PIT wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez pracownika ustala się w wysokości:
- 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3;
- 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3.
Treść tego przepisu nie wyjaśnia jednak czy obowiązek podatkowy pracownika z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych dotyczy jedynie kwoty w nim wskazanej czy należy go rozszerzyć o wartość paliwa otrzymanego nieodpłatnie od pracodawcy.
Powyższe zagadnienie zostało rozstrzygnięte na korzyść podatnika wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. Zgodnie z tym orzeczeniem wartość paliwa otrzymanego nieodpłatnie od pracodawcy nie zwiększa podstawy opodatkowania w przypadku korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych.
