Nowelizacja ustawy o CIT - ryczałt od dochodów spółek

Płatność podatku z tzw. korekty wstępnej

Jedna z głównych zmian ma dotyczyć płatności podatku wynikającego z tzw. korekty wstępnej. Dotychczasowe brzmienie przepisów rodziło wątpliwości dotyczące rozliczenia podatku w przypadku stosowania ryczałtu od dochodów spółek przez jeden pełny okres, tj. dokładnie 4 lata. Z obecnego brzmienia przepisów wynika, że obowiązek zapłaty podatku wynikającego z korekty wstępnej powstaje z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem w przypadku, gdy podatnik korzysta z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przez okres krótszy niż 4 lata podatkowe, podczas gdy korzystanie z ryczałtu przez więcej, niż jeden pełny okres prowadzi do wygaśnięcia obowiązku podatkowego z tego tytułu. Nowe brzmienie przepisów dorowadzi do ujednolicenia wykładni omawianej regulacji poprzez stwierdzenie, że stosowanie ryczałtu przez co najmniej jeden pełny okres (4 lata i więcej) doprowadzi do wygaśnięcia obowiązku podatkowego wynikającego z korekty wstępnej.

Termin na dokonanie wyboru ryczałtowego rozliczenia CIT

Inna z proponowanych zmian ma wyklarować termin na dokonanie wyboru ryczałtowego rozliczenia CIT. Obowiązujące brzmienie przepisów budziło wątpliwości na gruncie możliwości wyboru ryczałtowego rozliczenia podatku w przeciągu trwającego roku podatkowego. Nowa treść przepisów ma usunąć owe wątpliwości co sprawi, że podatnikom niewątpliwie będzie przysługiwało prawo do wyboru estońskiego CIT przed upływem przyjętego przez nich roku podatkowego. W tym celu powinno dojść do zamknięcia ksiąg podatkowych w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc przejścia na ryczałt oraz ponownego ich otwarcia wraz z pierwszym dniem miesiąca opodatkowania ryczałtem. Zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o dokonanym wyborze powinno nastąpić do końca pierwszego roku podatkowego stosowania ryczałtu.

Zmiany w zakresie rozliczeń tzw. ukrytych zysków

Równie zasadniczą modyfikację rozpatrywanej nowelizacji ma stanowić zrównanie konsekwencji ponoszenia wydatków na działalność niezwiązaną z prowadzoną działalnością gospodarczą ze skutkami przewidzianymi dla tzw. ukrytych zysków. Chodzi tutaj o wydatki i odpisy amortyzacyjnych oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości, wiążące się z używaniem m.in. samochodów osobowych oraz innych składników majątku.  Na mocy rozpatrywanego projektu ustawy, podobnie jak w przypadku ukrytych zysków, połowa wysokości wydatków, odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości wiążących się z korzystaniem ze składników majątku podatnika opodatkowanego ryczałtem od dochodów spółek będzie uznawana za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą pod warunkiem, że nie są one wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.

Termin zapłaty podatku z przekształcania

Omawiana nowelizacja doprecyzowuje również termin zapłaty podatku z przekształcania. Mowa o daninie należnej od podatników estońskiego CIT powstałych na skutek przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej lub spółki niebędącej osobą prawną w rozumieniu ustawy o CIT. Dotychczasowe przepisy powodowały wątpliwości, czy zamiarem ustawodawcy było zobowiązanie podatników do uiszczenia podatku z przekształcenia w terminie następującym po pierwszym roku opodatkowania ryczałtem. W omawianym projekcie jednoznacznie wskazano, że termin zapłaty podatku z przekształcenia oraz powiązany z nim termin złożenia zeznania podatkowe upływa na koniec trzeciego miesiąca pierwszego roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Termin płatności podatku od dochodów z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku na pokrycie strat

Zmianie mają ulec również regulacje dotyczące terminu płatności podatku od dochodów z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku na pokrycie strat. Dotychczasowe przepisy prowadziły do sytuacji, w której w przypadku podjęcia uchwały o podziale zysku w drugiej połowie roku podatkowego, obowiązywało domniemanie, że dochód ze wspomnianych tytułów powstawał z ostatnim dniem szóstego miesiąca roku podatkowego. Przykładowo, jeżeli rok podatkowy u danego podatnika pokrywał się z rokiem kalendarzowym, a uchwała o podziale zysku lub pokryciu starty została podjęta w sierpniu, zobowiązanie podatkowe w postaci ryczałtu od ww. należności powstawało w ostatnim dniu czerwca, co rodziło daleko idące konsekwencje, w tym przede wszystkim do retroaktywnego naliczania odsetek już od dnia wymagalności podatku. Proponowane rozwiązanie sprowadza się do przedłużenia terminu do zapłaty podatku. W nowym stanie prawnym termin na zapłatę podatku będzie przypadał na koniec 3 miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym przeprowadzono podział czy pokrycie wyniku finansowego netto.

Jak wspomniano na wstępie, opisany pakiet zmian ma na zadanie dalsze doprecyzowanie przepisów, co w założeniu ma przełożyć się na zachęcenie większego grona przedsiębiorców do ryczałtowego rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych. Najbliższe miesiące pokażą, czy cele, które legły u podstaw omówionych zmian, doprowadzą do zwiększenia popularności estońskiego CIT.